مجله خبری فقه و قانون گذاری

رصد اخبار مربوط به فقه و قانون گذاری در منابع عربی

مجله خبری فقه و قانون گذاری

رصد اخبار مربوط به فقه و قانون گذاری در منابع عربی

پاسخ معاون وزیر توسعه اجتماعی فلسطین به منتقدان و مخالفان لایحه قانون «حمایت از خانواده در برابر خشونت» (بخش دوم)


الدیک افزود: آنچه که خانواده را تهدید می کند، خشونت، جهل، فقر، از هم پاشیدگی، اعتیاد، افراط گرایی و داشتن ذهنیت بسته است نه این قانون. وی اشاره داشت: تمامی تجارب، موارد، حقایق و داده های ما درباره پدیده خشونت علیه زنان، به این اشاره دارد که نسبت به گزارش خشونت، سهل انگاری، هم دستی و ترس وجود دارد. به معنای دیگر، افراد علیه قربانی با جنایتکار همدست می شوند؛ خانواده و محیط اجتماعی از هیچ تلاشی برای فشار به ما دریغ نمی کند تا پرونده را ببندیم یا زنان قربانی خشونت را از مراکز حمایت خارج کنیم و آنها را به خانواده هایشان تحویل دهیم. در بسیاری از موارد این تلاش آنها بخشی از نقشه قتل قربانی است.


وی افزود: کدام متن، ماده و مقرره در این پیش نویس قانون در تضاد با شریعت اسلام است؟ یا با منظومه ارزشی جامعه در تضاد است؟ مطمئن باشید چنین چیزی وجود ندارد. اما من به شما می گویم که مواد و مقرراتی وجود دارند که منظومه متکبر مردسالاری را به لرزه در می آورد. موادی وجود دارد که مانع سوء استفاده از زنان، محروم سازی آنها از ارث، ازدواج اجباری و یا اجبار آنها به کار یا عدم اشتغال می شود.


الدیک در ادامه می افزاید: این قانون، مجازات را افزایش می دهد تا گمان نشود که خشونت، مساله ای ساده است و می توان با مرتکبان آن، همدستی کرد یا آن جرم را پنهان نمود. این قانون ذکر می کند که اگر هر کدام از جرائم ذکر شده، توسط یکی از افراد خانواده قربانی رخ داده باشد، مجازات به اندازه یک دوم و اگر قربانی کودک، سالمند یا توانیاب باشد، مجازات به اندازه دو سوم افزایش خواهد یافت.

الدیک گفت: آنها این قانون را نمی خواهند چون قربانی را از چنگال جنایتکار رها می سازد. در این قانون اگر قربانی در معرض خشونت یا تکرار آن باشد، یا این که خطری فعلی یا احتمالی جان او را تهدید کند یا اینکه آزادی قربانی به طریقی سلب شده باشد، دستور حمایت از او صادر خواهد شد.


وی افزود: آنها این قانون را نمی خواهند زیرا در جرائم خشونت خانگی، حق شکایت تنها به قربانی محدود نمی شود بلکه دیگر اعضای خانواده یا دیگر شاهدان می توانند خشونت را به حمایت کنندگان دولتی، دادستان ویژه خانواده یا پلیس خشونت خانگی، گزارش کنند.


الدیک گفت: آنها این قانون را نمی خواهند زیرا به دادگاه شرعی و دینی اجازه می دهد در صورت وقوع هر یک از جرایم خشونت خانگلی، سرپرستی یا ولایت مجرم را به درخواست قربانی سلب کند.


الدیک ادامه می دهد: آنها این قانون را نمی خواهند زیرا ارائه دهندگان خصوصی یا دولتی خدمات پزشکی، آموزشی، اجتماعی و حقوقی را ملزم می کند اگر به مقتضای شغل خود نسبت به وقوع هر یک از جرایم ذکر شده در این قانون علم پیدا کردند، آن را به حمایت کننده دولتی یا پلیس گزارش دهند و در صورت امتناع، برای آنها مجازات در نظر گرفته میشود.

آنها این قانون را نمی خواهند زیرا سلب حق شخصی را در موارد زیر مجاز نمی داند: اگر سن قربانی کمتر از 18 سال باشد، اگر قربانی از توانیابان یا سالمندان باشد و اگر جرم رخ داده، جنائی باشد.


آنها این قانون را نمی خواهند زیرا تمامی جرائم خشونت اقتصادی، بیگاری، تسلط بر دارایی ها و محروم سازی از حقوق ارثی را جرم انگاری کرده و برای تمامی اشکال خشونت بدنی، روحی، آزار جنسی، اجبار به ازدواج و تبعیض، مجازات در نظر گرفته است.


منبع: https://bit.ly/2BsHT1W

تصویب قانون مبتنی بر کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان در حکومت خودگردان فلسطین


پشت درهای بسته و در سوء استفاده از بحران کرونا، وضعیت اضطراری و تضعیف پارلمان، انجمن هایی در نوار غربی معامله ای با دولت فلسطین ترتیب داده اند تا قانون «حمایت از خانواده» [در شورای وزیران] تصویب شود. این قانون بر پایه کنوانسیون «رفع هر گونه تبعیض علیه زنان» است که آموزه های اسلام و سنت های فلسطینی را نقض می کند.


بهاء غانم، وکیل دادگستری تاکید می کند که این قانون، انحراف جنسی را با عنوان «مساوات جنسیتی»، قانونی، رسمی و مجاز می سازد و با تصویب آن، برای کودکان و نوجوانان پسر و دختر، آزادی جنسی فراهم خواهد شد؛ همچنین اگر خانواده ها و خویشاوندان، در این زمینه مانع آنها شوند، این رفتارشان مصادیق «خشونت» شناخته می شود و مجازات خواهند شد.


غانم می افزاید: «این قانون به همه افراد اجازه می دهد در صورت آگاهی از موارد خشونت خانگی، علیه زوجین شکایت کنند. این مساله البته نقض قانون است و قوامت مرد بر خانواده اش را به عنوان نوعی خشونت مطرح می کند و مرد دیگر نمی تواند از ولایت طبیعی و قدرت تأدیبی خود در محیط خانواده استفاده کند».


وی تاکید کرد که این قوانین نشان دهنده کینه گروه های فمینیست است و اینکه آنها این دستورات را از خارج دریافت می کنند.


عبدالرحمن زیدان، نماینده پارلمان نیز هشدار داد که این قانون علاوه بر تهدید موجودیت خانواده، ارزش هایی را از میان می برد که پاسدار روابط طبیعی فطری با منشأی الهی اند.


وی خواستار حمایت از نهاد خانواده از راه احترام به فرهنگ و سنت جامعه شد و تاکید کرد که برای صیانت از حقوق افراد باید با تمامی سنتهای غلط موروثی مبارزه شود. 


زیدان از حکومت خواست که کارنامه خود را با تصویب این قانون لکه دار نکند و درباره پدیده خشونت خانگی گفتگویی در جامعه با حضور همه اقشار برپا کند.


ناصر عبدالجواد نماینده پارلمان نیز از تلاش برخی نهاد های فمینیست که به گفته او از سوی طرفهای مشکوک حمایت می شوند، ابراز تعجب کرد و گفت: نهادینه کردن قوانین سازمان «رفع هر گونه تبعیض علیه زنان» به واسطه تصویب قانون «حمایت از خانواده» محکوم است و آنها از تمدید غیر قانونی وضعیت اضطراری که عملی در تضاد با قانون اساسی است، سوء استفاده می کنند.


عبدالجواد تاکید کرد که اکثریت مطلق جامعه ما با قوانین «کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان» مخالف اند و خاستگاه این مخالفت نیز ارزش ها، دین و فرهنگ ما است.


شایان ذکر است که محمود عباس رئیس حکومت خودگردان فلسطین سال گذشته بدون هیچ تحفظ، «کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان» را امضا کرده بود.


منبع: https://bit.ly/3cQM19h

طرح دوباره قانون خشونت خانگی در عراق (بخش دوم)


انتصار الجبوری، نماینده و رئیس کمیسیون خانواده و کودک در پارلمان عراق نیز تاکید می کند برخی از احزاب و گروه های سیاسی مانع از تصویب این قانون هستند. او می افزاید: آنها فکر می کنند که این قانون باعث افزایش قدرت زنان در برابر مردان می شود و این مساله نیز منجر به از هم پاشیدگی خانواده ها خواهد شد.


الجبوری ادامه می دهد: قانون خشونت خانگی به هیچ وجه باعث افزایش قدرت زنان در برابر مردان نخواهد شد زیرا شریعت اسلامی، شریعتی سهل و آسان و مخالف خشونت است. در دوره پیشین پارلمان ما با مراجع دینی در کربلا و نجف دیدار کردیم و آنها هیچ مخالفتی با این قانون نداشتند بلکه به دلیل افزایش موارد خشونت علیه زنان، کودکان و سالمندان، خواهان تصویب آن بودند.


حسین العقابی، دیگر نماینده مجلس اما در اعتراض به این قانون می گوید: ماده ای در این قانون وجود دارد که به قوه قضائیه اجازه می دهد که اگر فرزندان پسر یا دختر شکایت کنند، اجازه خواهد داشت آنها را از خانواده هایشان دور کند.


وی می پرسد: «آیا عاقلانه است که به دلیل یک اختلاف خانوادگی، دخترم از خانه برود و تحت سرپرستی پلیس یا قوه قضائیه باشد؟ آیا آنها در مقایسه با من حامی بهتری برای خانواده ام هستند؟ این قانون به پدر اجازه نمی دهد با فرزندان خشونت دیده اش، ارتباط داشته باشد و کارمند جامعه شناس دولت، واسطه میان پدر و خانواده اش می شود».


العقابی می افزاید: «این مواد قانونی غیر متعارف هستند با واقعیت جوامع عربی، قبیله ای و دینی بیگانه اند و ارتباطی با شرایط ما ندارند. متاسفانه این موارد در قانون خشونت خانگی وجود دارد و مخالفت ما با آن همیشگی است و اجازه تصویب آن را نخواهیم داد.


منبع: https://bit.ly/3gSzZiO

#قانون #شریعت #سنت #عرف #فقه #عراق #قانونگذاری #زنان #دختران #سالمندان #کودکان #خشونت #خشونت_خانگی